148- و من خطبة له عليه السلام فى ذكر البصرة و اهلها - نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

علمهم، و صمتهم عن منطقهم، و ظاهرهم عن باطنهم، لا يخالفون الدّين و لا يختلفون فيه، فهو بينهم شاهد صادق، و صامت ناطق. (13)

148- و من خطبة له عليه السلام فى ذكر البصرة و اهلها

كلّ واحد منهما يرجو الأمر له، و يعطفه عليه دون صاحبه، و لا يمتّان إلى اللّه بحبل، و لا يمدّان إليه بسبب. (1) كلّ واحد مرگ جهل، ايشانند آن‏ها كه خبر مى‏دهد شما را حكم ايشان از علم ايشان، و خاموشى ايشان از سخن گفتن ايشا[ن‏]، و ظاهر ايشان از باطن ايشان، خلاف نكنند با يكديگر در دين و اختلاف نكنند در او، پس آن كتاب ميان ايشان گواه راست گوينده، و خاموش سخن- گوينده. (12) 148- [و از خطبه‏هاى آن حضرت (عليه السلام) است‏] در ذكر بصره و اهل آن هر يكى از ايشان، يعنى طلحه و زبير اميد مى‏دارد خلافت را براى خود، و باز مى‏گرداند به خود جز صاحب خود، و توسّل و قرابت نجويند به ريسمان خدا، و نكشند [خود را] به خدا به سببى. (1) هر يكى از ايشان بر دارنده كينه و عداوت براى صاحب خود، و از زمان اندك‏