117- و من خطبة له عليه السلام - نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

فاعتبروا بنزولكم منازل من كان قبلكم، و انقطاعكم عن أصل إخوانكم (2)

117- و من خطبة له عليه السلام

أنتم الأنصار على الحقّ، و الإخوان في الدّين، و الجنن يوم البأس، و البطانة دون النّاس. بكم أضرب المدبر، و أرجو طاعة المقبل. فأعينوني بمناصحة جليّة من الغشّ، سليمة من الرّيب، فو اللّه إنّي لأولى النّاس بالنّاس [سبب دين‏] خدا بر بندگان او، و بزرگ داشت نمى‏كنيد خدا را در بندگان او. (1) پس عبرت گيريد به فرو آمدن شما منزل‏هاى آن كسى كه بود پيش از شما، و منقطع شدن شما از اصل برادران شما. (2) 117- [و از خطبه‏هاى آن حضرت (عليه السلام) است‏] شماييد، و برادران در دين، و سپرها [در] روز حرب، و آستر، يعنى اندرونى [و خاصّه منيد] نزد مردمان، به [كمك‏] شما بزنم پشت فرو كننده را از حق، و اميد مى‏دارم [از شما] طاعت رو آورنده را، پس يارى دهيد مرا به نيك‏خواهي[ى‏] ازدوده از غش، سلامت از گمان و تهمت، پس بخدا بدرستى كه من سزاوارترين مردمانم به مردمان.