6- و من كلام له عليه السلام لمّا اشير عليه بان لا يتبع طلحة و الزّبير و لا يرصد لهما القتال: - نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

6- و من كلام له عليه السلام لمّا اشير عليه بان لا يتبع طلحة و الزّبير و لا يرصد لهما القتال:

و اللّه لا أكون كالضّبع: تنام على طول اللّدم، حتّى يصل إليها طالبها، و يختلها راصدها. (1) و لكنّي أضرب بالمقبل إلى الحقّ المدبر عنه، و بالسّامع المطيع العاصي المريب أبدا، حتّى يأتي عليّ يومي. فو اللّه ما زلت مدفوعا عن حقّي، مستأثرا عليّ غيرى مذ قبض اللّه نبيّه حتّى يوم النّاس هذا. (2) 6- [و از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است‏] آن گاه كه اشارت كردند بر او به آنك نكند پس روى طلحه و زبير را، و نگه ندارد براى ايشان كارزار را و بحقّ خدا كه نباشم من همچو كفتارى كه بخسبد بر درازى [مدّت‏] زدن سنگ، تا كه برسد به او جوينده آن كفتار و فريب دهد او را نگهدارنده آن. (1) و ليكن من بزنم به يارى رو آورنده به حق، پشت فرو كننده را از حق، و با شنونده فرمان برنده، نافرمان كننده تهمت كننده را هميشه، تا كه آيد بر من روز مرگ من، پس به حقّ [خدا] هميشه من بودم باز داشته از حقّ خود، اختيار كرده بر من جز مرا آن گاه كه فرا گرفت خدا پيغمبر خود را تا كه اين روز مردمان. (2)