130- و من كلام [له] عليه السلام لأبي ذر رحمة الله عليه لما اخرج الى الربذة
يا أبا ذرّ، إنّك غضبت للّه، فارج من غضبت له. إنّ القوم خافوك على دنياهم، و خفتهم على دينك، فاترك في أيديهم ما خافوك عليه، و اهرب منهم بما خفتهم عليه، فما أحوجهم إلى ما منعتهم، را، و نهى كنندگان از منكر [كه] عمل كنندگان[اند] به آن. (7) 130- [و از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است] مر ابى ذر را- رحمة اللّه [عليه]- آن گاه كه بيرون كردند وا ربذه اى ابى ذر بدرستى كه خشم كردى تو براى خدا، [پس] اميد دار آن كس را كه خشم گرفتى مر او را، بدرستى كه قوم ترسيدند تو را بر دنياى ايشان و ترسيدى تو [از آنان] بر دين تو، پس دست بدار در دستهاى ايشان آنچه ترسند ايشان از تو بر آن، و بگريز از ايشان بدانچه مىترسى تو از ايشان بر او، پس چه محتاجاند ايشان وا آنچه باز داشتى تو ايشان را، و چه سنى هستى تو از