110- و من خطبة له عليه السلام - نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

و تعلّموا القرآن فإنّه أحسن الحديث، و تفقّهوا فيه فإنّه ربيع القلوب، و استشفوا بنوره فإنّه شفاء الصّدور، و أحسنوا تلاوته فإنّه أنفع القصص. (2) فإنّ العالم العامل بغير علمه كالجاهل الحائر الّذي لا يستفيق من جهله، بل الحجّة عليه أعظم، و الحسرة له ألزم، و هو عند اللّه ألوم. (3)

110- و من خطبة له عليه السلام

أمّا بعد، فإنّي أحذّركم الدّنيا، فإنّها حلوة خضرة، حفّت بالشّهوات، و تحبّبت بالعاجلة، و راقت بالقليل، و تحلّت بالآمال، و تزيّنت سنّت‏ها است، و بياموزيد قرآن را، كه آن خوب‏ترين و بهترين سخن است، و در يابيد در او، بدرستى كه آن بهار دل‏ها است، و طلب شفا كنيد به نور او، بدرستى كه آن شفاى سينه‏ها است، و نيكو دانيد خواندن آن را، بدرستى كه آن سودمندترين قصّه‏ها است. (2) بدرستى كه عالم عمل كنند[ه‏] به غير علم خود همچو جاهل متحيّر باشد آنك با هوش نيايد از نادانى خود، بلكه حجّت بر [عقاب‏] او بزرگ‏تر و پشيمانى مر او را لازم‏تر، و او نزديك خدا ملوم‏تر [است‏]. (3) 110- [و از خطبه‏هاى آن حضرت (عليه السلام) است‏] پس از حمد و ثناء تعالى، بدرستى كه من مى‏ترسانم شما را از دنيا، بدرستى كه آن شيرين است، سبز و تازه است. گرد در آور[د]ند او را به آرزوها، و محبوب گشت به [متاع‏هاى‏] عاجله دنيا، و به شگفت آورد به متاع اندك، و بياراست به اميدها، و مزيّن گشت به‏