مستقرّه خير مستقرّ، و منبته أشرف منبت، في معادن الكرامة، و مماهد السّلامة، قد صرفت نحوه أفئدة الأبرار، و ثنّيت إليه أزمّة الأبصار، دفن اللّه به الضّغائن، و أطفأ به النّوائر، ألّف به إخوانا، و فرّق به أقرانا، و أعزّ به الذّلّة، و أذلّ به العزّة.كلامه بيان، و صمته لسان.
96- و من خطبة له عليه السلام
و لئن أمهل اللّه الظّالم فلن يفوت أخذه، و هو له بالمرصاد على [بعضى از اين خطبه در وصف حضرت رسول]- صلعم- [است] جاى آرام و قرار گاه [او كه مكّه معظمه است] بهترين آرام گاه است، و جاى رستن او [كه مدينه طيّبه است] شريفترين جاى رستن است، در معدنهاى كرامت و بزرگى، و بسترهاى سلامت، بدرستى كه باز گردانيدهاند به جانب او دلهاى نيك مردان [را]، و باز گردانيدهاند وا او مهارهاى بينايىها را، دفن كرد خدا بدو كينهها را، و فرو نشانيد بدو آتشهاى كينه را، و الفت داد بدو برادرانى را، و جدا گردانيد بدو همسران را، و عزيز گردانيد بدو خوارى و حقارت را، و ذليل گردانيد بدو عزّت را، سخن او (عليه السلام) بيان است، و خاموشى او زبان است.96- [و از خطبههاى آن حضرت (عليه السلام) است] و اگر مهلت دهد خداى ظالم را پس فوت نگذارد به گرفتن آن، و او [سبحانه] مر او را [به]