147- و من خطبة له عليه السلام - نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

تعالى هو أكره لمسيرهم منك، و هو أقدر على تغيير ما يكره. (6) و أمّا ما ذكرت من عددهم، فإنّا لم نكن نقاتل فيما مضى من الكثرة، و إنّما نقاتل بالنّصر و المعونة (7)

147- و من خطبة له عليه السلام

فبعث اللّه محمّدا، صلوات اللّه عليه، بالحقّ ليخرج عباده من عبادة الأوثان إلى عبادته. و من طاعة الشّيطان إلى طاعته، بقرآن قد بيّنه و أحكمه، ليعلم العباد ربّهم إذ جهلوه، و ليقرّوا به بعد إذ پس آنچه ذكر كردى تو از رفتن اين قوم وا كار زار مسلمانان، بدرستى كه خداى تعالى او را سخت‏تر كراهت است براى رفتن ايشان از تو، و او قادرتر است برگردانيدن آنچه كراهت دارد او آن را. (6) و امّا آنچه ذكر كردى تو از عدد ايشان، بدرستى كه ما نباشيم [كه‏] مقاتله كنيم [با كفّار] در آنچه بگذشت [در زمان سيّد المرسلين‏] از بسيارى [سپاه‏]، و بدرستى كه [ما] كار زار كنيم به نصرت خدا و يارى كردن او. (7) 147- [و از خطبه‏هاى آن حضرت (عليه السلام) است‏] پس بفرستاد خدا محمّد «ص» را بحقّ، تا بيرون آورد بندگان او را از پرستيدن بتان وا بندگى كردن او، و از طاعت شيطان وا طاعت او، با قرآنى كه ظاهر كرد [حق سبحانه‏] او [را] و محكم كرد او [را]، تا بدانند و بشناسند بندگان پروردگار خود را آن گاه كه نادان‏