نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

لإنجاز عدته، و إتمام نبوّته. (29) مأخوذا على النّبيّين ميثاقه، مشهورة سماته، كريما ميلاده. و أهل الأرض يومئذ ملل متفرّقة، و أهواء منتشرة، و طرائق متشتّتة، بين مشبّه للّه بخلقه، أو ملحد في اسمه أو مشير إلى غيره. (30) فهداهم به من الضّلالة، و أنقذهم بمكانه من الجهالة. ثمّ اختار سبحانه لمحمّد صلّى الله عليه وآله لقاءه، و رضي له ما عنده (31)، فأكرمه عن دار الدّنيا، و رغب به عن مقارنة البلوى، فقبضه إليه كريما صلّى الله عليه وآله، و خلّف فيكم ما خلّفت الأنبياء في أممها، إذ لم يتركوهم هملا، بغير طريق واضح، و لا علم قائم.

كتاب ربّكم: مبيّنا حلاله و حرامه و فضائله، و فرائضه، كردن وعده أو تعالى، و تمام [كردن‏] پيغمبرى او. (29) فرا گرفته بر پيغمبران عهد او [را]، مشهور [بود] نشان او در تورات و انجيل، بزرگ [بود] وقت ولادت او، و اهل زمين آن روز ملّت‏ها[يى بود]ند جدا گردانيده، و مرادها پراكنده شده، و خداوند راه‏ها[ى‏] پراكنده شده، ميان تشبيه دهنده مر خداى را به خلق او، يا به چسبنده در نام او، يا اشارت كننده وا غير او. (30) پس هدايت كرد ايشان را به او از گمراهى، [و] برهانيد ايشان را به منزلت قدر [او] از نادانى. پس اختيار كرد او تعالى براى محمّد- درود فرستاد خدا بر او و آل او- رسيدن به او تعالى، و بپسنديد براى [او] آن [چه‏] را كه نزديك او بود. (31) پس گرامى كرد او را از سراى دنيا و بگردانيد رغبت او را از نزديك بودن بلاى دنيا، پس قبض روح او كرد به [سوى‏] خود [در حالى كه‏] بزرگ بوده- صلعم-، و بگذاشت در ميان شما آنچه بگذاشتند پيغمبران در ميان امّتان- چون كه نداشتند ايشان را مهمل، بى راه روشن، و نه نشانى استاده- [آنچه او گذاشت‏] كتاب پروردگار شما است، بيان كننده حلال او و حرام او، و سنّت‏هاى او و