نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

بيّنة من ربّي، و منهاج من نبيّى، و إنّى لعلى الطّريق الواضح ألقطه لقطا. (11) انظروا أهل بيت نبيّكم فالزموا سمتهم و اتّبعوا أثرهم، فلن يخرجوكم من هدى، و لن يعيدوكم في ردى. (12) فإن لبدوا فالبدوا، و إن نهضوا فانهضوا. و لا تسبقوهم فتضلّوا، و لا تتأخّروا عنهم فتهلكوا. (13) لقد رأيت أصحاب محمّد صلّى الله عليه وآله، فما أرى أحدا منكم يشبههم و لقد كانوا يصبحون شعثا غبرا، و قد باتوا سجّدا و قياما، يراوحون بين جباههم و خدودهم، و يقفون على مثل الجمر من ذكر معادهم كأنّ بين از پروردگار خود، و راه راست از پيغمبر خود، و بدرستى كه من هر آينه به راه روشنم پاى ور- مى‏چينم چيدنى. (11) نظر كنيد اهل بيت پيغمبر شما را پس ملازم باشيد طريقه و راه ايشان را، و پى روى كنيد نشان ايشان را، پس بيرون نرويد شما از راه راست، و اعاده نكنيد و وا نگرديد در هلاكت. (12) پس اگر وقوف كنند و بايستند پس بايستيد، و اگر برخيزند برخيزيد، و پيش در نيفتيد شما پس گمراه شويد، و باز پس نايستيد از ايشان كه هلاك شويد. (13) بدرستى كه ديدم ياران محمّد را- صلعم- پس نديدم يكى را از شما كه ماننده باشد به ايشان، و بدرستى كه بودند در صبح آمدند كاليده مويان [و غبار آلود]، شب گذاشتند سجده كنندگان و ايستاده [در عبادت‏]، نوبت مى‏دادند ميان پيشانى‏هاى ايشان و رخ‏هاى ايشان در سجود، و مى‏ايستند بر مثل انگشت از ياد [كردن روز] بازگشت ايشان،