نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

شهد لم يعرف، و إن غاب لم يفتقد، أولئك مصابيح الهدى، و أعلام السّرى. (5) ليسوا بالمساييح، و لا المذاييع البذر، أولئك يفتح اللّه لهم أبواب رحمته، و يكشف عنهم ضرّاء نقمته. (6) أيّها النّاس، سيأتي عليكم زمان يكفأ فيه الإسلام، كما يكفأ الإناء بما فيه. (7) أيّها النّاس، إنّ اللّه قد أعاذكم من أن يجور عليكم، و لم يعذكم من أن يبتليكم، و قد قال جلّ من قائل: إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ وَ إِنْ كُنَّا لَمُبْتَلِينَ. (8) قال السيد- رحمه الله- أما قوله عليه السلام: «كلّ مؤمن نومة» فإنما أراد نشناسند، و اگر غايب [شود] باز نجويند، آن گروهان چراغ‏هاى راه راست‏اند، و علم‏هاى تاريكى‏ها و شبهات. (5) نباشند به شرّ و فساد و سخن چينى، و نه آنك فاحشه و زشتى را نظر كنند، آنهايند كه بگشايد خدا براى ايشان درهاى رحمت خود را، و وا برد از ايشان سختى عذاب خود را. (6) اى مردمان زود بود كه آيد به شما زمانه‏[اى‏] كه در گردانند و در روزنند در او اسلام را چنانكه در گردانند جايگاه [و ظرف را] به آنچه در او باشد. (7) اى مردمان بدرستى كه خدا پناه داد شما را از آن كس كه جور كند بر شما، و پناه نداد شما را از آن كه امتحان كند شما را، و بدرستى كه گفت- بزرگ [است‏] از [هر] گوينده:- «بدرستى كه در آن [ابتلا] آيت‏ها است و اگر بدرستى كه بوديم هر آينه آزمايش كنندگان». (8) [گفت سيد رضى- خداوند ببخشايد او را]: [امّا] گفتار او (عليه السلام) «هر مؤمنى ضعيف [و