نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

منهما حامل ضبّ لصاحبه، و عمّا قليل يكشف قناعه به (2) و اللّه لئن أصابوا الّذي يريدون لينتزعنّ هذا نفس هذا، و ليأتينّ هذا على هذا. (3) قد قامت الفئة الباغية، فأين المحتسبون فقد سنّت لهم السّنن، و قدّم لهم الخبر. و لكلّ ضلّة علّة، و لكلّ ناكث شبهة. (4) و اللّه لا أكون كمستمع اللّدم، يسمع النّاعي، و يحضر الباكي. (5) وا برند مقنعه او را به آن حقد. (2) بحقّ خدا اگر بيابند آنك مى‏خواهند هر آينه بكشد و سلب كند اين يكى نفس آن ديگرى را، و بيايد براى قتل اين يكى بر آن ديگرى. (3) بدرستى كه برخواست گروهى ستم كننده پس كجااند عمل كنندگان به خير بدرستى كه نهاده‏اند براى ايشان نهادها، و پيش بفرستادند براى ايشان خبر، و مر هر گمراهى‏[يى‏] را علّتى، و مر هر عهد شكننده‏[اى را] شبهتى است. (4) بحقّ خدا كه نباشم من همچو گوش كننده آواز سنگ [، چون سوسمار بر در سوراخ خود] كه بشنود خبر مرگ دهنده [را]، و حاضر آيد گريه كننده را. (5)