نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

منار الدّين، و تنقض عقد اليقين. (10) تهرب منها الأكياس، و تدبّرها الأرجاس. مرعاد مبراق، كاشفة عن ساق تقطع فيها الأرحام، و يفارق عليها الإسلام بريّها سقيم، و ظاعنها مقيم (11)

منها:

بين قتيل مطلول، و خائف مستجير، يختلون بعقد الأيمان و بغرور الإيمان، فلا تكونوا أنصار الفتن، و أعلام البدع، و الزموا ما عقد عليه حبل الجماعة، و بنيت عليه أركان الطّاعة، (12) و اقدموا على اللّه مظلومين، و لا تقدموا عليه ظالمين، و اتّقوا مدارج الشّيطان، و مهابط العدوان، و لا تدخلوا بطونكم لعق خون‏ها، و رخنه كند نشان دين را، و بشكند بندهاى يقين را. (10) بگريزد از او زيركان، و تدبير كند آن را زبونان، بسيار [كننده‏] ترسيدن [و] لرزيدن [را و] بسيار [كننده‏] تهديد [را]، ظاهر كننده از شدّت و سختى، ببرند در آن [فتنه‏] خويشان، و جدا كنند بر آن [دين‏] اسلام، بى‏گناه [از] آن [فتنه‏] رنجور باشد، و كوچ كننده از [آن‏] مقيم باشد. (11) [بخشى ديگر از آن خطبه است‏] [مؤمنان باشند] ميان گشتگان هدر شده خون و [ميان‏] ترسندگان زنهار خواه، بفريبند [ايشان را به‏] عقدهاى سوگندها و به فريفتن ايمان، پس مباشيد ياران فتنه‏ها، و نشانه‏ها و علم‏هاى بدعتها، و لازم باشيد آنچه بسته‏اند بر او ريسمان جماعت، و بنا نهاده‏اند بر او ركن‏ها[ى‏] طاعت. (12) و قدوم كنيد بر خدا [در حالى كه شما] مظلومان ستم رسيدگان‏[ايد]، و قدوم نكنيد بر خدا [در حالى كه‏] ستم كاران [باشيد]، و حذر كنيد راه‏هاى شيطان را، و جاى فرود آمدن ظلم و بيدادى، و در نبريد به شكم‏هاى خود لقمه حرام را،