نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

وقوف لا تدرون متى يؤمرون بالمسير. (6) ألا فما يصنع بالدّنيا من خلق للآخرة و ما يصنع بالمال من عمّا قليل يسلبه، و تبقى عليه تبعته و حسابه عباد اللّه، إنّه ليس لما وعد اللّه من الخير مترك، و لا فيما نهى عنه من الشّرّ مرغب. (7) عباد اللّه، احذروا يوما تفحص فيه الأعمال، و يكثر فيه الزّلزال، و يشيب فيه الأطفال. (8) اعلموا، عباد اللّه، أنّ عليكم رصدا من أنفسكم، و عيونا من جوارحكم، و حفّاظ صدق يحفظون أعمالكم، و عدد أنفاسكم، لا شما چون سواران استادگانيد، نمى‏دانيد كه كى امر مى‏كنند شما را بر رفتن (6) بدان پس چه [مى‏]كند به دنيا آن كس را كه آفريده‏اند براى آخرت، و چه كند به مال آن كس كه از زمان اندك در ربايند از او، و باقى ماند بر او بزه آن و حساب آن بندگان خدا امر و شأن [اينست كه‏] نيست مر آنچه وعده داد خدا از خير و نيكويى جاى ترك كردن، و نه در آنچه نهى كرد[ه‏] از او از بدى جاى رغبت كردن. (7) بندگان خدا بپرهيزيد روزى كه وا جويند در او عمل‏ها را، و بسيار شود در آن روز زلزله و اضطراب، و پير شود در او طفلان، يعنى سفيد سر. (8) بدانيد بندگان خدا بدرستى كه بر شما نگهدارنده‏[اى است‏] از نفس‏هاى شما، و جاسوسان از اعضاء شما، و نگهدارندگان راستى‏اند كه نگه مى‏دارند عمل‏هاى شما را، و شمار نفس‏هاى شما را، وا نپوشد شما را از ايشان تاريكى شب سياه، و در نهفت ندارد شما را