نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

يستركم منهم ظلمة ليل داج، و لا يكنّكم منهم باب ذو رتاج. (9) و انّ غدا من اليوم قريب. يذهب اليوم بما فيه، و يجي‏ء الغد لاحقا به، فكأنّ كلّ امرى‏ء قد بلغ من الأرض منزل وحدته و مخطّ حفرته. (10) فيا له من بيت وحدة، و منزل وحشة، و مقرّ غربة فكأنّ الصّيحة قد أتتكم، و السّاعة قد غشيتكم، و برزتم لفصل القضاء، قد زاحت عنكم الأباطيل، و اضمحلّت عنكم العلل، و استحقّت بكم الحقائق، و صدرت بكم الأمور مصادرها، فاتّعظوا بالعبر، و اعتبروا بالغير، و انتفعوا بالنّذر. (11) از ايشان درى خداوند بندها. (9) و بدرستى كه فردا از امروز نزديك است، برود امروز بدانچه در او است و بيايد فردا رسنده به او، پس گوئى كه هر مردى را از شما بدرستى كه برسيد از زمين منزل تنهائى او، و جاى كشيدن گو او. (10) اى عجب از او از خانه تنهائى و منزل [و] فرو آمدن جاى وحشت، و جاى آرام غريبى پس گوئى كه نفخه اولى بدرستى كه آمد به شما، و قيامت به سر در آمد شما را، و بيرون آمد شما را براى جدا كردن حكم، بدرستى كه زايل شد از شما باطل‏ها، و برفت و ناچيز شد از شما غفلت‏ها و علّت‏ها، و درست و واقع شد و سزاوار شد به شما حقيقت‏ها، و باز گردانيد شما را كارها [به‏] جايگاه باز گرديدن خود، پس پند برگيريد به عبرت‏هاى، و عبرت گيريد بگرديدن حال‏ها، و سودمند شويد به بيم كنندگان. (11)