نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

و لا تعجلوا في أمر حتّى تتبيّنوا، فإنّ لنا مع كلّ أمر تنكرونه غيرا. (6) ألا و إنّ هذه الدّنيا الّتي أصبحتم تتمنّونها و ترغبون فيها، و أصبحت تغضبكم و ترضيكم، ليست بداركم، و لا منزلكم الّذي خلقتم له و لا الّذي دعيتم إليه. (7) ألا و إنّها ليست بباقية لكم و لا تبقون عليها، و هي و إن غرّتكم منها فقد حذّرتكم شرّها. فدعوا غرورها لتحذيرها، و إطماعها لتخويفها. (8) و سابقوا فيها إلى الدّار الّتي دعيتم إليها، و انصرفوا بقلوبكم عنها، و لا يخنّنّ أحدكم خنين الأمة على ما زوي عنه منها. (9) استتمّوا نعمة اللّه عليكم بالصّبر على طاعة اللّه و المحافظة على ما استحفظكم من كتابه. (10) ألا و إنّه لا يضرّكم تضييع بدرستى كه مرا [است‏] با هر كارى كه نشناسيد آن را تغييرى و بينايى. (6) بدان و بدرستى كه اين دنيا- آنك گشتيد كه آرزو مى‏خواهيد آن را، و رغبت مى‏كنيد در او، و گشت آن دنيا [كه‏] خشم آورد شما را، و خشنود كند شما را- نيست خانه شما و نه منزل شما آنك بيافريدند شما را براى آن، و نه [سرايى‏] آنك وا خواندند شما را با او. (7) بدان و بدرستى كه دنيا نيست به باقى مانده مر شما را، و نه باقى دارنده شما را بر آن، و آن [دنيا] و اگر بفريفت شما را از خود، بدرستى كه بترسانيد شما را [نيز] از شرّ خود، پس دست بداريد فريفتگى آن را براى ترسانيدن آن، و [دست بداريد] طمع كردن آن را براى ترسانيدن او [شما را]. (8) و پيشى گيريد در او وا سراى آنك وا خواندند شما را وا آن، و باز گرديد وا دل‏هاى خود از آن، و بايد كه چنين نكند- يعنى گريستن در بينى- يكى از شما چون [در] بينى گريستن كنيزك [از] بر[اى‏] آنچه دور كردند از او. (9) طلب تمام كردن خواهيد نعمت خدا را كه بر شما است به صبر كردن بر طاعت خدا، و نگهبان بودن بر نگاه داشتن آن بر آنچه طلب حفظ كردند از شما از كتاب او. (10) بدان و بدرستى كه گزند نكند