نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

This is a Digital Library

With over 100,000 free electronic resource in Persian, Arabic and English

نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 - جلد 1

مصحح: عزیزالله جوینی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

الجور إلى أوطانه، و يرجع الباطل إلى نصابه. (1) و اللّه ما أنكروا عليّ منكرا، و لا جعلوا بيني و بينهم نصفا.

و إنّهم ليطلبون حقّا هم تركوه، و دما هم سفكوه. (2) فلئن كنت شريكهم فيه فإنّ لهم لنصيبهم منه، و لئن كانوا ولوه دوني، فما التّبعة إلّا عندهم. (3) و إنّ أعظم حجّتهم لعلى أنفسهم، يرتضعون أمّا قد فطمت، و يحيون بدعة قد أميتت. (4) يا خيبة الدّاعي من دعا خود. (1) و به خداى كه انكار نكردند ايشان بر من انكار كرده‏اى را، و نگردانيدند ميان من و ميان ايشان انصافى و عدلى، و بدرستى كه ايشان هر آينه طلب مى‏كنند نصيبى [كه‏] ايشان ترك كردند آن را، [يعنى‏] خون عثمان را، و خونى كه ايشان بريختند آن را. (2) پس اگر بودمى من شريك ايشان در آن خون، پس بدرستى كه مر ايشان را بود بهره ايشان از او، و اگر بودند متولّى دم او جز من، پس نيست عقوبت مگر نزديك ايشان. (3) و بدرستى كه بزرگترين حجّت ايشان هر آينه بر نفس‏هاى ايشان [است‏]، طلب شير دادن مى‏كنند از مادرى بدرستى كه از شير باز گرفت، و زنده مى‏كنند بدعتى بدرستى كه بميرانيدند. (4)

/ 491