گر بجز پيش تو تا روز اجل كشته ى تيغ اجل باد چنان تابد از روى حسام تو ظفر وتد قاف ترا ميخ طناب پست با قدر تو قدر كيوان پيش حكم تو كشد كلك قضا شايدت روز سوارى و شكار روز عيش تو نهد دست قدر زيبدت روز تماشا و شراب گر به انگشت ذكا بنمايى ور در آيينه ى خاطر نگرى مركز عالمى از غايت حلم خواهد از راى منيرش هر روز كاهد از كلك و بنانش هردم واله حكم تو دور افلاك اول فكرتى و آخر فعل وز پى شرح رسوم سيرت روز كين نفس نفيس تو كند تا بود از پى هر شامى صبحگشته بر خصم تو چون كام نهنگ گشته بر خصم تو چون كام نهنگ
بركشد تيغ فصاحت ز نيام كه نشورش نبود روز قيام راست همچون گهر از روس حسام اوج خورشيد ترا ساق خيام كند با تيغ تو تيغ بهرام خط طغيان و خطا بر احكام آسمان مركب و مه طرف ستام بر كف جان و خرد جام مدام زهره خنياگر و ماه نو جام نقطه چون جسم پذيرد اقسام دهد از راز سپهرت اعلام هفت اقليم ترا هفت اندام جرم خورشيد فلك تابش وام دفتر و كلك عطارد را نام تابع راى تو سير اجرام كه جهان شد به وجود تو تمام قابل نظم و عروضست كلام چون در اوهام عمل در اجسام باد بدخواه ترا صبح چو شامهمه آفاق وزو يافته كام همه آفاق وزو يافته كام
لطفا منتظر باشید ...
