خسرو بدار ملك جم ايوان تازه كرد كيخسرو تهمتن بر زال سيستان اين كعبه را كه سد سكندر حريم اوست بهر بات ملك چنين كعبه ى جلال قصرى كه عرش كنگره ى اوست آسمان مانا كه بهر تاختن مركبان عقل يا عالمى ز لطف برآورد كردگار دست كرم گشاد شه و پاى بخل بست قحط سخا ز كشور اميد برگرفت شاهى كه بهر كوهه ى زين هاى ختليانشخاقان اعظم آنكه بقا با سعادتش خاقان اعظم آنكه بقا با سعادتش
در هشت خلد مملكه بستان تازه كرد در ملك نيم روز شبستان تازه كرد خضر خليل مرتبه بنيان تازه كرد از بوقبيس حلم خود اركان تازه كرد از عقد انجمش گهر افشان تازه كرد مهدى به عالم آمد و ميدان تازه كرد وانگه در او معادن حيوان تازه كرد تا پيشگاه قصر شرف وان تازه كرد گر خلق بهر عاطفه باران تازه كرد ماهى به چرخ تحفه ز دندان تازه كردهم شيره ى ابد شد و پيمان تازه كرد هم شيره ى ابد شد و پيمان تازه كرد