اى عندليب جان ها طاووس بسته زيور اى غنچه ى دهانت از چشم سوزنى كم اى سوخته رخ تو در زار گريه آتش نوشين مفرح آن لب جو سنگ خال مشكين تو مي خورى به مجلس بر خاك جرعه ريزى پيشت چو جرعه بوسم خاك و چو جرعه بينم گر باده مي نگيرم بر من مگير جانا ز آن آب آذر آسا ز آن سان همى هراسم خاقانى آمد از جان چون حلقه بر در تو تو شاه نيكوانى تاج تو زلف مشكين هست اعشى عرب را از من سرشك خجلت از چار و هفت گيتى سلطان خلاصه آمدافسر خداى خسرو كشور گشاى رستم افسر خداى خسرو كشور گشاى رستم
بگشاى غنچه ى لب بسراى غنه ى تر سوزن شكاف غمزه ت سوسن نماى عبهر بيمار دو لب تو در زهر خنده شكر مشكين جو تو ديدم با جو شدم برابر من خاك خاك باشم كز جرعه يابم افسر برچينمش به مژگان سازم سرشك احمر من خون خورم نه باده، من غم كشم نه ساغر كز آب، سگ گزيده، شير سيه ز آذر بي پا و سر چو حلقه حلقه به گوش چون در مانا كه چتر سلطان سايه ت فكنده بر سر چون سيف ذواليزن را از سيف دين مظفر مختار چار ملت سردار هفت كشورملكت طراز عادل ملت فروز داور ملكت طراز عادل ملت فروز داور
لطفا منتظر باشید ...
