عشق بيفشرد پا بر نمط كبريا ما و شما را به نقد بى خوديى در خور است چرخ در اين كوى چيست؟ حلقه ى درگاه راز بر سر اين سر كار كى رسى اى ساده دل هست به معيار عشق گوهر تو كم عيار ديده ى ظاهر بدوز، بارگه اينك ببين بهره ى درگاه دان هم خطر و هم خطاب در صفت مردان بيار قوت معنى از آنك اول، غسلى بكن زين سوى نيل عدم گيرم چون گل نه اى ساخته خونين لباس خيز كه استاده اند راهروان ازل مركب همت بتاز يك ره و بيرون جهان مردمه ى چشم ساز نعل پى صوفيان در كنف فقر بين سوختگان خام نوش هر يكى از رنگ و راى چون فلك و آفتاب خادم اين جمع دان و آبده دستشان صاحب دلق و عصا چون خضر و چون كليم كرده به ديوان دل چرخ و زمين را لقب از گه عهد الست چيره زبان در بلىكرده به هنگام حال حله ى نه چرخ چاك كرده به هنگام حال حله ى نه چرخ چاك
برد به دست نخست هستى ما را ز ما زانكه نگنجد در او هستى ما و شما عقل در اين خطه كيست؟ شحنه ى راه فنا بر در اين دار ملك، كى شوى اين بينوا هست به بازار دل يوسف تو كم بها جوشن صورت بدر، معركه اينك درآ بهر شهنشاه دان هم صفت و هم صفا در ره صورت يكى است مردم و مردم گيا پس به تماشا گذر آن سوى مصر بقا كم ز بنفشه مباش دوخته نيلى وطا بر سر راهى كه نيست تا ابدش منتها از سر طاق فلك تا به حد استوا دانه ى دل كن نار بر سر اصحابنا بر شجر لا نگر مرغ دلان خوش نوا هر يكى از قرب و قدر چون ملك و پادشا قبه ى ازرق شعار، خسرو زرين غطا گنج روان زير دلق مار نهان در عصا پير تجشم نهاد زشت شبانگه لقا پيش در لا اله بسته ميان هم چو لاداده به وقت نوا نقد دو عالم عطا داده به وقت نوا نقد دو عالم عطا
لطفا منتظر باشید ...
