روزم فرو شد از غم، هم غم خوارى ندارم هر مجلسى و شمعى من تابشى نبينم غواص بحر عشقم، بر ساحل تمنى اميد را بجز غم سرمايه اى نبينم زر زر كنند ياران، من جو جوم كه در كف از هر كه داد خواهم بيداد بينم آوخ بر دشمنان نهم دل چون دوستان نبينم ريحان هر سفالى بي كژدمى نبينم خاقانى غريبم، در تنگناى شروانياران چو كيد قاطع بر دفع كيد ايشان ياران چو كيد قاطع بر دفع كيد ايشان
رازم برآمداز دل، هم دلبرى ندارم هر منزلى و ماهى من اخترى ندارم چندين صدف گشادم، هم گوهرى ندارم خورشيد را بجز دل نيلوفرى ندارم جز جان جوى نبينم جز رخ زرى ندارم برجور خوش كنم دل چون داورى ندارم با بدترى بسازم چون بهترى ندارم جلاب هر طبيبى بي نشترى ندارم دارم هزار انده و انده برى ندارمجز پهلوان ايران ياري گرى ندارم جز پهلوان ايران ياري گرى ندارم