اين قصيده را تحفة الحرمين و تفاحة الثقلين خوانند در كعبه ى معظمه انشاد كرده و پيش حظيره ى مقدس پيغمبر اكرم به عرض و اتمام آورده است
صبح خيزان بين به صدر كعبه مهمان آمده آستان خاص سلطان سلاطين داده بوس كعبه بركرده عرب وار آتشى كز نور آن كعبه استقبالشان فرموده هم در باديه شب روان چون كرم شب تابند صحرائى همه كعبه برخوانى نشانده فاقه زدگان را به ناز بر سر آن خوان عزت نسر طائر دان مگس از براى خوان كعبه ماه در ماهى دو بار رسته ى دندان از در سلطان به دست خاصگان پيش دندان از در سلطان به دست خاصگان مصطفى استاده خوان سالار و رضوان طشت دار هم خلال از طوبى و هم آب دست از سلسبيل آسمان آورده زرين آب دستان ز افتاب خضر جلابى به دست از آب دست مصطفى فاقه پروردان چو پاكان حوارى روزه دار يوسفان در پيش خوان كعبه صاع استان چنانك خوان كعبه جان موسى را همى ماند كه هست بر سر آن خون دل پاكان چو مرغان بهشت كعبه در تربيع همچون تخت نرد مهره بازنقش يك تنها به روى كعبتين پيدا شده نقش يك تنها به روى كعبتين پيدا شده
جان عالم ديده و در عالم جان آمده پس به بار عام پيش صفه ى مهمان آمده شب روان در راه منزل منزل آسان آمده پس همه ره با همه لبيك گويان آمده خفتگان چون كرم قز زنده به زندان آمده كز نياز آنجا سليمان مور آن خوان آمده بلكه پر جبرئيل آنجا مگس ران آمده گاه سيمين نان و گه زرين نمكدان آمده از بن دندان طفيل هفت مردان آمده دوستكانى سر به مهر خاص سلطان آمده هديه دندان مزد خاص و عام يكسان آمده بلكه دست آب همه تسكين رضوان آمده پشت خم پيش سران چون آب دستان آمده كوست ظلمات عرب را آب حيوان آمده كعبه همچون خوان عيسى عيد ايشان آمده پيش يوسف قحط پروردان كنعان آمده تسع آياتش به جاى سبع الوان آمده نيمه اى گويا و ديگر نيمه بريان آمده كعبتين تنها و نراد انسى و جان آمدهپس شش و پنج و چهار و سه دو پنهان آمده پس شش و پنج و چهار و سه دو پنهان آمده
لطفا منتظر باشید ...
