ز بس كاس سرها و خون جگرها لب و كام وحش از دل و روى خصمان چو پيكانش از حصن تركش برآيد اسد گاو دل، كركسان كلك زهره تن قلعه ها پيش پولاد تيغش بر گرز سندان شكافش عجب نى در اعجاز تيغ ملك بوالمظفر چو روئين تن اسفنديار است هر دم از آنگه كه بالغ شد اقبالش او را مرا بين كه آيات ابيات مدحش بديهه همى بارم از خاطر اين در ازين شعر خجلت رسد عنصرى را بخندم به نظم هر ابله اگر چه بلى نخل خرماى مريم بخندد ملك منطق الطير طيار داند بماناد شاه جهان كز جلاش برات بقا باد بر دست عمرشقوى چار بينان اركانش چندان قوى چار بينان اركانش چندان
اجل ساقى و وحش مهمان نمايد همه رنگ زرنيخ و قطران نمايد بر اين حصن فيروزه غضبان نمايد از آن خرمگس رنگ پيكان نمايد چو قلعى حل كرده لرزان نمايد كه البرز تخم سپندان نمايد سپهر از سر عجز حيران نمايد بر او فتح روئين دژ آسان نمايد عروس ظفر در شبستان نمايد نه تعويذ جان، حرز ايمان نمايد كز او گوش ها بحر عمان نمايد وگر عنصرى جان حسان نمايد زبان ساحر و خامه عبان نمايد بر آن نخل مومين كه علان نمايد ز ژاژ مطين كه طيان نمايد سرير كيان تاج كيوان نمايد نه عمرى كه تا حشر پايان نمايدكه دور فلك هفت بنيان نمايد كه دور فلك هفت بنيان نمايد
لطفا منتظر باشید ...
