مرحوم آيت الله آقاى شيخ عباس ايزدى مى فرمايد: يكى از خاطرات جالب دوران تبعيد همراهى و همفكرى مردم بود، مردم از تمام نقاط ايران به ملاقات تبعيديان مى آمدند و وسائل رفاه و آسايش ما را فراهم مى نمودند.و از طرف ديگر بعضى از روحانيون آن منطقه افكار ما را تخطئه مى كردند فكر آنان اين بود كه نبايد امر به معروف و نهى از منكر انجام داد، مقابله با رژيم صحيح نيست بايد فساد اوج بگيرد تا زمينه ظهور حضرت مهدى (ع ) فراهم آيد اين برداشت آنان از (انتظار فرج ) بود.آرى اينان ما را ملامت مى كردند كه چرا با رژيم مخالفت كرده و تبعيد شده ايد.مردم زابل از نظر فرهنگى در محروميت شديدى بودند تبعيد عده اى از روحانيون به آن منطقه موجب رشد افكار جوانان شده بود پيش از آن نيز مسافرت تبليغى بعضى از روحانيون از جمله آقاى خزعلى قبل از تبعيد سفرهائى بدان منطقه كرده بود از اين رو جوانان آن شهر ايشان را مى شناختند و حتى در زمان تبعيد با وى رفت و آمد داشتند و ايشان براى جوانان جلسات درس و سخنرانى قرار داده بود و من هم به اتفاق آقاى حسينى در برنامه ها شركت مى كرديم .(278)
لطفا منتظر باشید ...
