السيد نجم الحسن الرضوى قمى ابن سيد اكبر كه نسبش با بيست و پنج واسطه به موسى مبرقع فرزند حضرات امام محمد تقى مى رسد عالمى است جليل القدر و صاحب مقامات و كرامات چنانچه مؤلف كتاب نجوم السماء نوشته است : مشتى نمونه اى از خروار حكايتى است كه جناب شيخ حيدر حسين صاحب كه از اهل زهد و تقوا و اهل ذكر و اوراد و بلكه ازعباد بوده در سنه 1324 هزار و سيصد و بيست و چهار براى زيارت عتبات عاليات رفته بود و چون مراجعت كرد به جناب سيد نجم بيشتر از ايام سابق اظهارارادت و اخلاص مى كرد و چون علتش را پرسيدند گفت : در اين سفر آنچه بر من واضح شده اخلاص و ارادت مرا نسبت به ايشان چندين برابر كرده است اولا سركار سيد محمد كاظم طباطبائى مجتهد نجف اشرف دام بقائه به من فرمودند كه هرگاه در هند حاجت به مسائل شرعيه داشته باشى به آقا سيد نجم رجوع كن ثانيا هرگاه در حرم حضرت سيدالشهداء روحى له الفداء حاضر بودم ديده ام كه سيد دست خود را بر ضريح حضرت گذاشته و كتابى به دست گرفته ايستاده اند، اول خيال كردم كه اشتباه مى كنم زيرا ايشان را در لكهنو گذاشته بودم به رفيقى كه همراه من بود گفتم : شما آقا را مى شناسيد؟ گفت : آقا سيد نجم است پس من از ميان مردم با زحمت خودم را نزديك ضريح كشيدم چون به آن مقام رسيدم ديگر ايشان را نديدم . اينها همه در بيدارى بود نه در خواب ، بعد از آن يك مرتبه ديگر در طواف ضريح ديدم و يك مرتبه ديگر در نجف اشرف بر دروازه حرم حضرت اميرالمؤمنين مشاهده كردم ولى ازهر كسى تحقيق كردم گفتند ايشان به اين صفحات تشريف نياورده اند.به ملاحظه اين واقعيات اخلاص من مضاعف شده است چون سيد اين داستان را شنيد بى اختيار گريست .و مؤ يد اين مطلب گواهى فاضل فيلسوف آقا محمد يوسف حائرى مشهور به آقا نورالدين عراقى است كه فرموده اند: من ايشان را مكرر در حرم مقدس در يك گوشه نشسته مشغول ذكر ديده ام ولى ايشان را نمى شناختم حالا كه به هندوستان آمده و ايشان را ديدم فهميدم كه همان شخصى كه در حرم مى ديدم ايشان بودند و هيچ اشتباه در اين باره ندارم بارك الله فى عمره الشريف .وفات آن بزرگوار در هفدهم صفر 1360 در دارالعلم لكهنو واقع شد.(377)