اميرالمؤمنين عليه السلام در نهروان از منشى ديوان انوشيروان كه مردى دانا و خردمند و تيزهوشى بود پرسيد: كدام زندگى براى انسان سزاوار است ؟ آن مرد كه نامش ((جميل )) بود پاسخ داد: سزاوار است كه آدمى دوستان اندك و دشمنان فراوان داشته باشد. امام فرمود: مطلب تازه اى گفتى زيرا همه دوست دارند تا دوستان فراوان داشته باشند؟ جميل گفت : سعادت و آسايش در داشتن دوستان زياد نيست كسى كه دوستان زياد دارد هميشه در تكلف و زحمت است و در عين حال چه بسا از عهده آن برنمى آيد و از پا درمى آيد.امام عليه السلام فرمود: فايده داشتن دشمن زياد چيست ؟ جميل گفت : كسى كه دشمنان زياد دارد در صدد حفاظت از خود است خود را مى پايد تا نكند دست از پا خطا كند.اميرالمؤمنين سخن او را ستود و پسنديد. (464)
لطفا منتظر باشید ...
