مرحوم علامه طباطبائى مى فرمودند: عيال من زن بسيار مؤمنه و بزرگوار بود من در معيت ايشان براى تحصيل به نجف اشرف مشرف شديم و ايام عاشورا را براى زيارت به كربلا مى رفتيم و پس از پايان اين مدت چون به تبريز مراجعت كرديم روز عاشورائى ايشان در منزل نشسته و مشغول خواندن زيارت عاشورا بود، مى گويد:دلم ناگهان شكست و با خود گفتم : ده سال در كنار مرقد مطهر حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام در روز عاشورا بوديم ، و امروز از اين فيض محروم شده ايم در اين حال ناگهان يك مرتبه ديدم كه در حرم مطهر در زاويه حرم بين بالاسر و روبرو ايستاده ام و رو به قبر مطهر مشغول خواندن زيارت هستم و حرم مطهر و خصوصيات آن بطور سابق بود ولى چون روز عاشورا بود و مردم غالبا براى تماشاى دسته و سينه زنان مى روند فقط در پائين پاى مبارك مقابل قبر ساير شهداء چند نفرى ايستاده و بعضى از خدام براى آنها مشغول زيارت خواندن هستند وچون به خود آمدم ديدم در خانه خود نشسته ام و در همان محل مشغول خواندن بقيه زيارت هستم .(398)
لطفا منتظر باشید ...
