آيت الله خامنه اى در بالاى سر امام و آخرين كلام امام در هنگام رحلتش
آيت الله خامنه اى فرمودند: بهار سال 1365 را روزى كه امام دربستر بيمارى بودند فراموش نمى كنم . ايشان دچار ناراحتى قلبى شده بودند در آن زمان من درتهران نبودم آقاى حاج احمد آقا به من تلفن كردند و گفتند: سريعا به آنجا برگردم من در مدت چند ساعت خودم را به تهران رساندم اولين نفر از مسئولان كشور بودم كه پس از بروز حادثه بالاى سر ايشان حاضر شدم روزهاى نگران كننده و سختى را گذرانديم .خدمت امام رفتم و هنگامى كه نزديك تخت ايشان رسيدم منقلب شدم و نتوانستم خودم را نگه دارم و گريه كردم .ايشان ملاطفت فرمودند و با محبت نگاهى به من كردند بعد چند جمله گفتند كه چون كوتاه بود به ذهنم سپردم بيرون آمدم و آنها را نوشتم برادر عزيزمان آقاى صانعى هم در اتاق بودند از ايشان كمك گرفتم تا عين جملات امام را بازنويسى كنم در آن لحظه اى كه امام ناراحتى قلبى پيدا كرده بود، ما بشدت نگران بوديم ... بنابراين مهمترين حرفى كه در ذهن ايشان بود قاعدتا مى بايد درآن لحظه حساس به ما مى گفتند.ايشان گفتند: قوى باشيد احساس ضعف نكنيد، به خدا متكى باشيد، ((اشداء على الكفار رحماء بينهم )) باشيد و اگر با هم بوديد هيچ كس نمى تواند به شما آسيبى برساند.به نظر من وصيت سى صفحه اى امام (ره ) مى تواند در همين چند جمله خلاصه شود.(348)
لطفا منتظر باشید ...
