خانم امينيه و كوشش او در تحصيل علم تا اخذ درجه اجتهاد
استاد آيت الله فياض فرمودند: يكى از اساتيد ما مرحوم سيد على نجف آبادى بود كه عالم زاهد، متواضع و بى آلايشى بود در علوم و فنون گوناگون جامع بود هم منبر مى رفت هم درس مى داد و هم خوش بزم بود اما مواظب بود كه برخورد نامناسبى پيش نيايد در جنگ جهانى صدماتى ديده بود.حاجيه خانم مرحوم (امينيه ) كه از اعيان بود از ايشان تقاضا كرده بود، كه در منزلش درس بگويد لذا ايشان مى رفت و به آن خانم درس خارج كفايه مى گفت آن خانم درسهاى ديگر را خدمت آقايان ديگر خواند تا اينكه اجازه اجتهاد گرفت و سپس حوزه درسى تشكيل داد كه بعضى از اين خانمهاى فاضله اى كه هستند از شاگردان آن مرحومه اند.ايشان در شرح زندگانى خود نوشته است به خواندن كتابها از همان كودكى عشق مى ورزيدم ... در حدود يازده سال به تحصيل زبان عربى پرداختم ولى همواره لطف پروردگار بدرقه راهم بود و حين تحصيل هم گاهى حالات خوش و نورانى نصيبم مى شد تا اينكه به نوشتن كتاب ((اربعين )) موفق شدم علماى نجف كه از نوشتن اين كتاب اطلاع حاصل كردند سؤالاتى راجع به فقه كتبا از من كردند و پس از آنكه جواب ايشان را دادم (درجه اجتهاد به من اعطا فرمودند از آن به بعد مشغول تاءليف كتاب بوده ام و به ترتيب كتابهاى ((مخزن اللئالى )) سير و سلوك ، معاد، روش خوشبختى و اخلاق و سرانجام به تاءليف تفسير مخزن العرفان پرداختم .(153)