شعر كسائى در پاسخ شعر ماءمون در خصوص علم و دانش - مردان علم در میدان عمل جلد 8

((لا خير فى قلب لايخشع و عين لا تدمع و علم لاينفع )).

خيرى نيست در قلبى كه ترس ندارد و چشمى كه گريان نيست و علمى كه نفع نمى دهد.(48)

((يتفاضل الناس بالعلوم و العقول لا بالاموال و الاصول )).(49) مردم بواسطه علم ها و عقلها بر يكديگر برترى دارند نه بواسطه مالها و اصل نسب ها.

شعر كسائى در پاسخ شعر ماءمون در خصوص علم و دانش

ابوالحسن على بن حمزه اسدى كوفى (معروف به كسائى ) معلم امين و ماءمون بود وقتى آمد نزد ماءمون كه او را درس گويد ماءمون مشغول شرب خمر بود و اين شعر را به برگ گل نوشت و براى كسائى فرستاد.

يعنى از براى تعليم علم نحو وقتى است و اين وقت براى شراب خوردن است و من ميل دارم به بوئيدن گل و آس .

كسائى در پشت آن در جواب نوشت :

يعنى اگر بدانى لذتى را كه در علم نحو است مانع مى شود ترا از لذت شرب خمر و اگر بدانى كه كيست در، در خانه تو صورت به زمين مى كشيدى بلكه با سر بسوى وى مى رفتى .(50)