اما پيداست كه مزاح و شوخى حدى دارد و افراط در آن همچو افراط در هر كارى سخت ناپسند است . پيشوايان دين سلام الله عليهم اجمعين مزاح در كلام آدمى را همچون نمك در طعام دانسته اند و از اين تشبيه معلوم مى شود كه افراط در مزاح همچون شور كردن غذا است كه طبع سليم آن را سخت مكروه دارد.
مدرس و دعا به جان شاه
امام خمينى عليه الرحمه فرمود: مرحوم مدرس خدا رحمتش كند يك وقتى كه رضاخان به سفرى رفته و برگشته بود، ايشان گفته بود: من به شما دعا كردم رضا شاه تعجب كرده بود كه خوب ايشان دشمن سرسخت من است چطور به من دعا كرده است ؟ مدرس گفته بود نكته اش اين است كه اگر تو در اين سفر از بين مى رفتى پولهاى ما از بين مى رفت ما براى حفظ پولهايمان به تو دعا كرديم .(484)
لطفا منتظر باشید ...
