مؤلف محترم كتاب شريف (گلستان معارف ) نقل كرده از مرحوم ثقة الاسلام و المسلمين آقاى حاج شيخ محمد حسين اورعى خراسانى كه از شاگردان و خصيصين حاج شيخ عباس محدث قمى است كه فرمودند: وقتى در مشهد مقدس در مدرسه صالحيه مشهور به مدرسه نوتحصيل مى كردم يكى از هم مباحثه هاى ما سيد محترمى بود اهل بلخ خيلى آقا و صاحب بذل و بخشش و سفره دار، پول خرج مى كرد و به طلاب فقير كمك مى كرد يك روز من از او پرسيدم شما از كجا اين همه پول را به دست مى آورى و خرج مى كنى ؟ گفت : اينها همه از بركت امام زمان عليه السلام است و از كرامتى است كه از جد اعلاى ما ديده شده است و داستان آن چنين است كه جد ما با يك نفر از علماى اهل سنت در مسئله امامت مناظره داشت وقتى با ادله محكم اثبات كرد خلافت بلافصل حضرت اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام را آن عالم سنى گفت :قبول ندارم جد اعلاى ما فرمود: بيا مباهله كنيم به اين كيفيت كه آتشى در ميدان بلخ برمى افروزيم و هر دو داخل آتش مى شويم و از خداى متعال مى خواهيم آنكه بر باطل است بسوزد آن عالم سنى قبول كرد وقتى هيزمها را آماده كردند و آتشى مهيب فراهم شد و شعله هاى آتش همه ميدان بلخ را فرا گرفت جدم فرياد برآورد: يا صاحب الزمان و خود را زد ميان آتش و پس از مدتى مكث در ميان آتش سوزان صحيح و سالم خارج شد حتى در لباسش هم هيچ اثر سوختگى ديده نشد، صداى تكبير و صلوات شهر بلخ راپر كرد و خلق الله با سلام و صلوات اطراف جدم را گرفتند و آن عالم سنى با رنگ پريده به گوشه اى خزيده و از آتش فاصله گرفت و ناگهان در آن غوغاى عظيم كه كسى به فكر او نبود فرار كرده و رفت .حكومت و اعضاى دولت و علماء و صلحاء و مؤمنين كه در آنجا حاضر بودند و آن صحنه را باچشم خود ديدند به جدم سخت احترام كردند و حكومت بى نهايت از ايشان تجليل كرد و يك ده ششدانگ به پدرم بخشيد و اين پولها كه براى من مى فرستند و خرج مى كنم از عايدات آن ده است .الحمدلله رب العالمين .(413)
لطفا منتظر باشید ...
