و قولى اذا ما الفضل كر بسيفه
و عاشرنا لاقى الحمام بنفسه
لما ناله فى اللَّه لا يتوجع «1»
على القوم اخرى يا بنى ليرجعوا
لما ناله فى اللَّه لا يتوجع «1»
لما ناله فى اللَّه لا يتوجع «1»
(1) در آن جنگ ما نه نفر بوديم كه رسول خدا را يارى كرديم، بطورى كه دشمنان پا به فرار گذاشتند و متوارى شدند.و مرتب كارم اين بود كه چون پسرم مىخواست حمله ديگرى بيفكند و بر مردم بتازد فرياد بزنم آهاى پسرم- تا مردم از ترس او برگردند.نفر دهمى ما با جان خود به پيشواز مرگ رفت.و چون در راه خدا زخم مىديد آخ نمىگفت.