لطفا منتظر باشید ...
رواياتى در ذيل آيه شريفه:" وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا ..." در مورد توطئه قتل پيامبر (ص) در مكه، و هجرت آن حضرت به مدينه
در تفسير قمى در ذيل آيه" وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا ..." گفته است: اين آيه در مكه و قبل از هجرت نازل شده «2».و در الدر المنثور است كه ابن جرير و ابو الشيخ از ابن جريح روايت كردهاند كه گفت:آيه" وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا" مكى است «3».مؤلف: اين معنا از ظاهر آن روايتى كه نيز الدر المنثور «4» از عبد بن حميد از معاوية بن قره نقل مىكند استفاده مىشود، ليكن خواننده محترم بخاطر دارد كه گفتيم سياق آيات مساعد با اين معنا نيست.و نيز در الدر المنثور است كه عبد الرزاق، احمد، عبد بن حميد، ابن منذر، طبرانى، ابو الشيخ، ابن مردويه و ابو نعيم در كتاب دلائل و خطيب همگى از ابن عباس (رضى اللَّه عنهما) روايت كردهاند كه در باره آيه" وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ" گفته است: قريش شبى در مكه مجلس شور تشكيل داده برخى از ايشان گفتند: وقتى صبح شد او را گرفته و در بند كنيد- مقصودشان رسول خدا (ص) بود- بعضى ديگر گفتند: بلكه او را بكشيد، و عدهاى رأى دادند كه بايد او را از مكه بيرون كنيد. خداوند رسول گرامى خود را از تصميم ايشان آگاه كرد، و آن شب على (رضى اللَّه عنه) در بستر پيغمبر (ص) خوابيد، و رسول خدا (ص) شبانه از شهر خارج شد تا به غار رسيد، مشركين اطراف خانه را محاصره كرده و على (ع) را به خيال اينكه پيغمبر است تحت نظر گرفتند، صبح كه شد يكباره به درون خانه يورش برده و وقتى با على (رضى اللَّه عنه) روبرو شدند فهميدند كه خداوند نقشه ايشان را خنثى كرده، از على (ع) پرسيدند، رفيقت كجا است؟ فرمود: نمىدانم، ناچار اثر پاى رسول خدا (ص) را گرفته و هم چنان پيش مىرفتند تا به كوه رسيدند، در آنجا اثر را گم كرده و ناگزير به بالاى كوه رفته و به در غار رسيدند، ديدند عنكبوت به در غار تار تنيده با(1) سوره اعراف آيه 180(2) تفسير قمى ج 1 ص 273(3 و 4) الدر المنثور ج 3 ص 180
