خطابه رسول اللَّه (ص) براى لشگر اسلام در روز جنگ بدر - ترجمه تفسیر المیزان جلد 9

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 9

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 35

واقدى مى‏گويد: رسول خدا (ص) در شب جمعه هفدهم رمضان در بدر نزول اجلال كرد و على (ع)، زبير، سعد بن ابى وقاص و بسبس بن عمرو را به جستجوى آب فرستاد، نامبردگان در ضمن جستجو به راويه لشكر قريش برخوردند كه سقايان ايشان هم همراهشان بودند، نامبردگان سقايان را دستگير و اسير نموده و عده‏اى از ايشان گريختند و اسيران را نزد رسول خدا (ص) آوردند، آن حضرت مشغول نماز بود، مسلمان‏ها خودشان اسرا را به استنطاق كشيده و پرسيدند شما چه كسانى هستيد؟ گفتند ما سقايان لشكر قريشيم، ما را فرستادند تا آب تهيه نموده برايشان ببريم. مسلمانان آنها را كتك زدند، و آنان ناگزير گفتند ما غلامان ابى سفيانيم و ما در قافله‏اى هستيم كه اينك در اين تل ريگ قرار دارد، مسلمان‏ها هر وقت اين اسيران حرف مى‏زدند دست از كتك‏كارى‏شان بر مى‏داشتند، اين بود تا رسول خدا (ص) نماز خود را سلام داد و فرمود: (اين رفتار صحيح نيست) اگر راست بگويند شما ايشان را مى‏زنيد، و اگر دروغ بگويند دست از زدنشان برمى‏داريد؟!

خطابه رسول اللَّه (ص) براى لشگر اسلام در روز جنگ بدر

فرداى آن روز رسول خدا (ص) لشكر خود را بياراست و سپس براى مسلمانان خطبه‏اى خواند و بعد از حمد و ثناى پروردگار فرمود: اما بعد، پس اينك من شما را به چيزى دعوت و تحريص مى‏كنم كه خداوند بر آن تحريصتان كرده است، و از چيزهايى نهيتان مى‏كنم كه خداوند از آن نهى فرموده، شان خداوند عظيم است، هميشه به حق امر مى‏كند، و صدق را دوست مى‏دارد، و اهل خير را به خاطر همان نيكى‏هايشان به اختلاف مراتب نيكى- شان جزا مى‏دهد، به خير ياد مى‏شوند، و به همان از يكديگر برترى پيدا مى‏كنند، و شما اى مردم در منزلى از منزل‏ها (و مرحله‏اى از مراحل) حق قرار گرفته‏ايد، خداوند از احدى از شما قبول نمى‏كند مگر آن عملى را كه صرفا براى خاطر او انجام شده باشد، صبر در مواقف دشوار و خطرناك از وسائلى است كه خداوند آدمى را با آن وسائل گشايش داده و از اندوه نجات مى‏دهد، و صبر در اين موقف شما را به نجات اخروى مى‏رساند، در ميان شما است پيغمبر خدا، شما را زنهار مى‏دهد، امر مى‏كند، پس در چنين روزى شرم كنيد از اينكه خداوند به گناه و يا نقطه ضعفى از شما خبردار شود، و به كيفر آن شما را مورد خشم شديد خود قرار دهد، زيرا او مى‏فرمايد:" لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ مِنْ مَقْتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ- خشم خدا بزرگتر از خشمى است كه شما به يكديگر مى‏گيريد" پس امورى را كه او در كتاب خود به آنها امر فرموده در نظر بگيريد (تا همه را به كار ببنديد) دلائل روشنش را از ياد نبريد، مخصوصا اين آيت را كه شما را بعد از ذلت به عزت رسانيد، پس در برابرش اظهار مسكنت كنيد تا از شما راضى شود، و در اين مواطن، خداى‏

/ 565