و در همان كتاب است كه از ابى جعفر باقر (ع) روايت شده كه فرمود: اين آيه در باره ابى لبابه نازل شده، و در اين روايت نفر دوم و سوم را اسم نبرده و سبب نزول آن را هم داستان آن واقعهاى دانسته كه ميان ابى لبابه و بنى قريظه رخ داده، و به ايشان اشاره كرده بود كه اگر به حكم پيغمبر تن در دهيد او فرمان اعدام همه شما را مىدهد، (و وقتى فهميد خيانت كرده توبه كرد و اين آيه نازل شد) «3».و در كافى به سند خود از عبد اللَّه بن سنان روايت كرده كه گفت: امام صادق (ع) فرمود: وقتى آيه" خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِها" نازل شد- و البته نزولش در ماه رمضان اتفاق افتاد- حضرت دستور داد مناديش در ميان مردم ندا در دهد كه:خداوند زكات را بر شما واجب كرده است، هم چنان كه نماز را واجب كرده، و از همان موقع زكات در طلا و نقره و شتر و گاو و گوسفند و گندم و جو و خرما و كشمش واجب گرديد. منادى (1) مجمع البيان ج 5 ص 67(2) الدر المنثور ج 3 ص 272(3) مجمع البيان ج 5 ص 67
لطفا منتظر باشید ...
