لطفا منتظر باشید ...
چرا در آيه شريفه:" قاتِلُوا الَّذِينَ ..." يهود و نصارا به نداشتن ايمان به خدا و روز جزا توصيف شدهاند؟
اولين وصفى كه با آن توصيفشان كرده" ايمان نداشتن به خدا و روز جزا" است.خواهيد گفت اين توصيف با آياتى كه اعتقاد به الوهيت خدا را به ايشان نسبت مىدهد چگونه مىتواند سازگار باشد؟ و حال آنكه آن آيات ايشان را اهل كتاب خوانده، و معلوم است كه مقصود از كتاب همان كتابهاى آسمانى است كه از ناحيه خداى تعالى به فرستادهاى از فرستادگانش نازل شده، و در صدها آيات قرآنش اعتقاد به الوهيت و يا لازمه آن را از ايشان حكايت كرده، پس چطور در آيه مورد بحث مىفرمايد" ايمان به خدا ندارند".و همچنين در امثال آيه" وَ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّاماً مَعْدُودَةً" «1» و آيه" وَ قالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كانَ هُوداً أَوْ نَصارى" «2» اعتقاد به معاد را به ايشان نسبت مىدهد آن گاه در اين آيه مىفرمايد كه" ايشان ايمان به روز جزا ندارند".جواب اين اشكال اين است كه خداى تعالى در كلام مجيدش ميان ايمان به او و ايمان به روز جزا هيچ فرقى نمىگذارد، و كفر به يكى از آن دو را كفر به هر دو مىداند، در باره كسانى كه ميان خدا و پيغمبرانش تفاوت قائل شدهاند و به خود خدا و بعضى از پيغمبران ايمان(1) گفتند آتش بما نمىرسد مگر ايام معدودى. سوره بقره آيه 80(2) و گفتند داخل بهشت نمىشود مگر كسى كه يهودى و يا نصارى باشد. سوره بقره آيه 111
