رواياتى در ذيل آيهاى كه از نماز گزاردن بر جنازه ميت منافق و حضور در كنار قبر او نهى مىكند (وَ لا تُصَلِّ عَلى أَحَدٍ مِنْهُمْ ...)
و نيز در الدر المنثور در ذيل جمله" وَ لا تُصَلِّ عَلى أَحَدٍ مِنْهُمْ" آمده كه بخارى، مسلم، ابن ابى حاتم، ابن منذر، ابو الشيخ، ابن مردويه و بيهقى در كتاب دلايل از ابن عمر نقل كردهاند كه گفت: بعد از آنكه عبد اللَّه بن ابى از دنيا رفت پسرش عبد اللَّه نزد رسول خدا (ص) آمده درخواست نمود كه پيراهنش را بدهد تا پدرش را در آن كفن كند، رسول خدا (ص) هم پيراهن خود را داد، بار ديگر آمد درخواست كرد رسول خدا (ص) بر جنازه پدرش نماز بگزارد، رسول خدا (ص) برخاست تا برود، عمر بن خطاب برخاست و لباس رسول خدا (ص) را گرفت و گفت:يا رسول اللَّه! مىخواهى بر عبد اللَّه بن ابى نماز بگزارى، با اينكه خداوند تو را از نماز گزاردن بر منافقين نهى كرده؟ حضرت فرمود: پروردگار من اختيار اين امر را به خود من واگذار نمود و فرموده: استغفار بكنى يا استغفار نكنى اگر هفتاد بار هم استغفار كنى خداوند ايشان را نخواهد آمرزيد، و من از هفتاد بار بيشتر استغفار مىكنم، و هر چه گفت آخر او منافق است، حضرت توجه نفرمود، و بر جنازه او نماز گزارد، و خداوند اين آيه را نازل فرمود:" وَ لا تُصَلِّ عَلى أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلى قَبْرِهِ" و از آن به بعد ديگر بر منافقين نماز نگزارد «2».مؤلف: در اين معنا روايات ديگرى است كه صاحبان كتب جامع حديث و راويان، آن را از عمر بن خطاب و جابر و قتاده نقل كردهاند، و در پارهاى از آنها دارد كه رسول خدا(1) الدر المنثور ج 3 ص 265(2) الدر المنثور ج 3 ص 266