چند روايت در ذيل آيه شريفه:" وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ"
و در كافى به سند خود از زراره از امام باقر (ع) روايت كرده كه در تفسير آيه" وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ" فرموده: مقصود از اين طائفه مردمى از مشركين بودند كه امثال حمزه و جعفر طيار را از مسلمين كشتند و بعدا به اسلام درآمدند و خدا را به يگانگى پرستيدند و شرك را كنار گذاشتند، و ليكن ايمان در دلهايشان راه نيافت تا از مؤمنين واقعى باشند و بهشت برايشان حتمى شود، و از منكرين هم نبودند تا كافر باشند و جهنم برايشان حتمى باشد، لذا حالشان معلوم نبود، و در اين آيه در حقشان فرموده:" اين طائفه امرشان با خداست، يا عذابشان مىكند و يا از جرائمشان مىگذرد" «1».مؤلف: اين روايت را عياشى «2» نيز در تفسير خود از زراره از آن حضرت نقل كرده و در اين معنا روايات ديگرى نيز هست.و در تفسير عياشى از حمران روايت شده كه گفت: از امام صادق (ع) پرسيدم مستضعفين چه كسانىاند؟ فرمود: كسانىاند كه نه از مؤمنين بشمار مىروند، و نه از كفار، و سرانجام كارشان با خداست «3».و در الدر المنثور است كه ابن منذر از عكرمه روايت كرده كه گفت: آيه" وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ" در باره آن سه نفرى نازل شد كه از جنگ تخلف كرده بودند «4».مؤلف: صاحب الدر المنثور نظير اين روايت را از مجاهد و قتاده نقل كرده، و در آن دارد كه اسامى آن سه نفر عبارت است از: هلال بن اميه، مرارة بن ربيع، و كعب بن مالك، از قبيله اوس و خزرج «5» و ليكن داستان آن سه نفر با اين آيه وفق نمىدهد، و به زودى داستانشان خواهد آمد- ان شاء اللَّه.(1) اصول كافى ج 2 ص 407 ح 1(2) تفسير عياشى ج 2 ص 110 ح 130(3) تفسير عياشى ج 2 ذيل ح 130(4) الدر المنثور ج 3 ص 276(5) الدر المنثور ج 3 ص 276