وعده قطعى بهشت به كسانى كه در راه خدا با جان و مال خود جهاد مىكنند (إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى)
اين آيات در باره مطالب گوناگونى است كه يك غرض واحدى، همه را به هم مرتبط و به آن غرضى كه آيات قبلى در مقام بيان آن بود مربوط مىسازد، زيرا اين آيات در پيرامون جنگ و جهاد است. بعضى از آنها مؤمنين مجاهد را مدح نموده و وعده جميل داده است. و بعضى از آنها از محبت و دوستى با مشركين و طلب مغفرت جهت ايشان نهى مىكند. بعضى ديگر از آنها دلالت بر گذشت خداى تعالى از آن سه نفرى دارد كه در جنگ تبوك تخلف ورزيدند، بعضى ديگر اهل مدينه و اطراف آن را مامور مىكند به اينكه با رسول خدا (ص) هر جا كه خواست براى قتال بيرون رود بيرون روند، و از آن جناب تخلف نكنند.بعضى ديگر مردم را دستور مىدهد كه از هر طائفه عدهاى بكار تفقه در دين و آموختن معارف آن پرداخته، پس از مراجعت به سوى قوم خود در ميان آنان به تبليغ دين بپردازند. و بعضى از آنها حكم مىكند به اينكه بايد با كفار همجوار كارزار كنند." إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ..."كلمه" اشتراء" به معناى قبول آن جنسى است كه در خريد و فروش در برابر پرداخت قيمت به انسان منتقل مىشود.خداى سبحان در اين آيه به كسانى كه در راه خدا با جان و مال خود جهاد مىكنند
لطفا منتظر باشید ...
