ترجمه تفسیر المیزان جلد 9

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 9

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 347

ابو ذر در شام قيام كرد، و اين شعار را مرتب به مردم گوشزد مى‏نمود:" اى گروه توانگران با تهى دستان مواسات كنيد، بشارت باد به كسانى كه طلا و نقره را اندوخته مى‏كنند، و آن را در راه خدا انفاق نمى‏نمايند به محلى از آتش كه در آن پيشانيها و پشت و پهلوهايشان را داغ مى‏كنند ... «1».

حاصل اين روايت اين است كه ابو ذر به تحريك ابن السوداء اقدام به چنين قيامى نموده، و بر اين شعار پافشارى مى‏كرد. طبرى اين حديث را از اين دو نفر روايت كرده، و بيشتر داستانهايى كه در باره عثمان نقل شده نيز همه منتهى به اين دو نفر يعنى شعيب و سيف مى‏شود، و اين دو تن از دروغگويان و جعالين معروفند، و علماى حديث روايت آن دو را بى اعتبار مى‏دانند.

و آنچه حديث كه از ابن السوداء نقل كرده‏اند با در نظر داشتن اينكه ابن السوداء همان كسى است كه اسمش را عبد اللَّه بن سبا گذارده‏اند، و تمامى احاديث مربوط به داستان عبد اللَّه ابن سبا نيز منتهى به اين دو نفر مى‏شود، همه و همه از احاديث مجعوله است و محققين از علماى فن، اخيرا به يقين رسيده‏اند كه داستان ابن السوداء از اصل يك مطلب خرافى بوده و هيچ واقعيتى نداشته و مردى بدين نام وجود نداشته است.

و در الدر المنثور است كه ابن مردويه از جابر نقل كرده كه گفت: رسول خدا (ص) فرمود: هر صاحب دفينه‏اى كه حق آن دفينه را نداده باشد روز قيامت او را مى‏آورند و پيشانى و شقيقه‏اش را داغ مى‏كنند، و به او گفته مى‏شود" اين همان گنجى است كه از دادن حقش بخل ورزيدى" «2».

و در همان كتابست كه طبرانى در كتاب اوسط و ابو بكر شافعى در كتاب غيلانيات از على (ع) روايت كرده‏اند كه گفت: رسول خدا (ص) فرمود: خداوند بر اغنياء و مسلمانان دادن زكات را آن قدر واجب كرد كه فقراء را كفايت كند، و فقرا هرگز دچار گرسنگى و برهنگى نمى‏شوند مگر بهمان مقدارى كه توانگران از دادن زكات دريغ مى‏ورزند، و بايد بدانند كه خداوند به حساب سختى، ايشان را محاسبه و به عذاب دردناكى معذب خواهد نمود «3».

و در همان كتاب آمده كه حاكم (وى حديث را صحيح دانسته ولى ذهبى آن را

(1 و 2) تاريخ طبرى ج 4 ص 283

(3) الدر المنثور ج 3 ص 233

/ 565