ترجمه تفسیر المیزان جلد 9

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 9

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 428

شدند و بدين مناسبت آيه فوق الذكر نازل شد «1».

و در كافى به سند خود از ابى حمزه از ابى جعفر (ع) نقل كرده كه گفت: از آن حضرت معناى اين قول خداى عز و جل كه مى‏فرمايد:" هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ" را پرسيدم، فرمود: يا مرگ در راه اطاعت امام، و يا درك ظهور امام. آن گاه معناى جمله" وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ" را پرسيدم كه چطور ما خود در مشقت هستيم آن وقت در انتظار هستيم كه (أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ) خداوند ايشان را به عذابى از ناحيه خود معذب كند؟ فرمود:

مقصود مشقت نيست، بلكه مقصود اين است كه خدا ايشان را مسخ كند (او بايدينا) و يا بدست ما به قتل برساند، آن گاه به پيغمبرش مى‏فرمايد:" فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ" «2».

مؤلف: اين روايت از باب تطبيق مصداق بر كلى است، نه از باب تفسير.

و در محاسن به سند خود از يوسف بن ثابت از ابى عبد اللَّه (ع) روايت كرده كه فرمود: هيچ عملى با داشتن ايمان ضرر نمى‏رساند، و هيچ عملى هم با كفر سودى نمى‏بخشد. آن گاه فرمود: مگر نمى‏بينى كه خداى تبارك و تعالى فرموده:" وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ" «3».

مؤلف: اين روايت را عياشى «4» و قمى «5» نيز از آن جناب و همچنين كلينى «6» در كافى در ضمن حديث مفصلى از آن حضرت روايت كرده، و اين روايت را آيات و روايات ديگرى بيان مى‏كند، و خلاصه معنايش اين است كه ايمان ما دام كه باقى است و از بين نرفته، هيچ گناهى ضرر نمى‏رساند، يعنى با داشتن ايمان هيچ گناهى انسان را گرفتار خلود در آتش نمى‏كند، و ما دام كه كفر باقى است، هيچ عمل نيكى آدمى را فائده نمى‏بخشد.

و در مجمع البيان در تفسير:" مدخلا ..." گفته است: امام ابى جعفر (ع) فرمود اين كلمه به معناى راه زير زمينى است «7».

و در كافى به سند خود از اسحاق بن غالب روايت كرده كه گفت، امام صادق‏

(1) الدر المنثور ج 3 ص 248

(2) روضة الكافى ج 8 ص 239 ح 431

(3) محاسن ج 1 ص 166 ح 123

(4) تفسير عياشى ج 2 ص 89 ح 61

(5) تفسير قمى ج 1 ص 298

(6) اصول كافى ج 2 ص 464 ح 3

(7) مجمع البيان ج 5 ص 40

/ 565