ترجمه تفسیر المیزان جلد 9
لطفا منتظر باشید ...
صفحهى 428شدند و بدين مناسبت آيه فوق الذكر نازل شد «1».و در كافى به سند خود از ابى حمزه از ابى جعفر (ع) نقل كرده كه گفت: از آن حضرت معناى اين قول خداى عز و جل كه مىفرمايد:" هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ" را پرسيدم، فرمود: يا مرگ در راه اطاعت امام، و يا درك ظهور امام. آن گاه معناى جمله" وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ" را پرسيدم كه چطور ما خود در مشقت هستيم آن وقت در انتظار هستيم كه (أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ) خداوند ايشان را به عذابى از ناحيه خود معذب كند؟ فرمود:مقصود مشقت نيست، بلكه مقصود اين است كه خدا ايشان را مسخ كند (او بايدينا) و يا بدست ما به قتل برساند، آن گاه به پيغمبرش مىفرمايد:" فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ" «2».مؤلف: اين روايت از باب تطبيق مصداق بر كلى است، نه از باب تفسير.و در محاسن به سند خود از يوسف بن ثابت از ابى عبد اللَّه (ع) روايت كرده كه فرمود: هيچ عملى با داشتن ايمان ضرر نمىرساند، و هيچ عملى هم با كفر سودى نمىبخشد. آن گاه فرمود: مگر نمىبينى كه خداى تبارك و تعالى فرموده:" وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ" «3».مؤلف: اين روايت را عياشى «4» و قمى «5» نيز از آن جناب و همچنين كلينى «6» در كافى در ضمن حديث مفصلى از آن حضرت روايت كرده، و اين روايت را آيات و روايات ديگرى بيان مىكند، و خلاصه معنايش اين است كه ايمان ما دام كه باقى است و از بين نرفته، هيچ گناهى ضرر نمىرساند، يعنى با داشتن ايمان هيچ گناهى انسان را گرفتار خلود در آتش نمىكند، و ما دام كه كفر باقى است، هيچ عمل نيكى آدمى را فائده نمىبخشد.و در مجمع البيان در تفسير:" مدخلا ..." گفته است: امام ابى جعفر (ع) فرمود اين كلمه به معناى راه زير زمينى است «7».و در كافى به سند خود از اسحاق بن غالب روايت كرده كه گفت، امام صادق