ترجمه تفسیر المیزان جلد 9

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 9

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 503

كلمه" دائرة" به معناى پيش آمد است، و بيشتر در حوادث سوء بكار مى‏رود، و از اين جهت آن را دائره خوانده‏اند كه حوادث در ميان مردم دور مى‏زند، و هر روز يكى را گرفتار مى‏سازد. پس، اينكه فرمود:" يَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوائِرَ" معنايش اين است كه در انتظار حوادث ناگوار هستند براى شما تا از سلطه شما خلاصى يافته، بتوانند دوباره به رسوم شرك و ضلالت برگردند.

و معناى اينكه فرمود:" يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ مَغْرَماً" اين است كه انفاق را باج دادن و غرامت فرض مى‏كنند، و يا خود آن مال را باج- بنا بر اينكه كلمه" ما" مصدريه و يا موصوله باشد- مى‏پندارند.

و منظور از اين انفاق، انفاق در جهاد، يا- بطورى كه گفته شده- در راهى از راه‏هاى خير است و ممكن هم هست منظور از آن انفاق در خصوص صدقات باشد، تا كلام به منزله مقدمه و زمينه‏چينى باشد براى آيه‏اى كه پس از چند آيه بعد، كه حكم صدقه را بيان مى‏كند، خواهد آمد و اين احتمال را جمله" وَ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ قُرُباتٍ عِنْدَ اللَّهِ وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ" كه در آيه بعدى است تاييد مى‏كند، زيرا جمله مذكور نيز به منزله زمينه‏چينى است براى آيه صدقه كه مى‏فرمايد:" وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ".

بنا بر اين، معنى آيه اين است: پاره‏اى از باديه‏نشينان كسانى هستند كه انفاق در راه خير و يا در خصوص صدقات را غرامت و خسارت مى‏پندارند، و منتظر نزول حوادث بد براى شما هستند، حوادث بد بر خود آنان است و يا: حوادث بد بر خود آنان باد «1» و خدا شنواى گفتارها و داناى دلهاست.

" وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ قُرُباتٍ عِنْدَ اللَّهِ وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ ..."

ظاهرا جمله" وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ" عطف است بر جمله" ما ينفق" و ضمير در جمله" أَلا إِنَّها قُرْبَةٌ" به كلمه" ما" در" ما ينفق" و به" صَلَواتِ الرَّسُولِ" برمى‏گردد.

و معناى آيه اين است: پاره‏اى از باديه‏نشينان كسانى هستند كه ايمان به خدا دارند و او را به يگانگى مى‏ستايند، و به وى شرك نمى‏ورزند، و به روز جزا ايمان داشته حساب و جزاء را تصديق دارند، و انفاق در راه خدا و توابع آن را- كه همان درود و دعاى رسول خدا (ص) به خير و بركت است- همه را وسيله‏هاى تقرب به پروردگار مى‏دانند. هان!

(1) اين معنا در صورتى است كه جمله" عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ" براى نفرين باشد.

/ 565