صهبای حج نسخه متنی

پس آزاردادن كسي كه وارد حرم شده، حرام است مگر آن كه در خارج، جنايتي كرده، بعد به حرم پناهنده شده باشد، كه در اين صورت، خريد و فروش با او، پناه دادن به او، اجاره يا عاريه دادن خانه به او، غذا دادن يا فروش غذا به او
ممنوع است. جواز اين‏گونه آزارها نسبت به او براي اجبار وي بر خارج شدن از حرم است تا حدود الهي درباره وي اجرا شود.

امّا اگر كسي در حرم مرتكب جرمي شد همانجا حدّ بر او جاري مي‏شود؛ زيرا حرمت حرم را رعايت نكرده است؛ يعني همان طور كه اگر كسي مرتكب قتل عمدي شد بايد قصاص شود درباره عدم رعايت حرمت حرم نيز بايد قصاص شود: (والحُرُمات قصاص)[1]. معاوية بن عمار مي‏گويد: از امام صادق(عليه السلام) درباره فردي كه در خارج حرم مرتكب قتلي شده و سپس وارد حرم شده است، پرسيدم. آن حضرت فرمود: او را در حرم اعدام نمي‏كنند بلكه آب و غذا، نه به صورت رايگان و نه به گونه‏اي ديگر، در اختيار او نمي‏گذارند و نيز در حرم او را نمي‏آزارند تا از حرم خارج شده حدّ را بر او جاري سازند:

«لا يُقْتل ولا يطْعم ولا يُسقي ولا يباع ولا يؤذي حتي يخرج من الحرم فيُقام عليه الحدّ».

معاوية بن عمّار مي‏گويد: سپس پرسيدم: اگر كسي در حرم مرتكب قتل يا سرقت شد حكمش چيست؟ امام صادق(عليه السلام) فرمودند: حدّ شرعي(اعدام و هر حكم ديگري) بر او جاري مي‏شود، ولي كسي كه در حرم مرتكب قتل و مانند آن شد گذشته از اجراي حدّ شرعي در حرم، تحقير هم مي‏شود؛ زيرا عمل او بيانگر اين است كه رأيش اين بوده كه حرم حرمتي ندارد! او در حرم ظلم كرده، و در حرم نمي‏توان به كسي تعدّي كرد جز بر ظالم؛ او هم ظالم است: «يقام عليه الحدّ في الحرم صاغراً لأنه لم ير للحرم حُرْمةً وقد قال الله عزّ وجلّ: (فمن اعتدي عليكم فاعتدوا عليه بمثل ما اعتدي عليكم)[2]».

فقال: «هذا هو في الحرم وقال: (لا عدوان إلا علي الظالمين)»[3].

[1] ـ سوره بقره، آيه 194.

[2] ـ همان.

[3] ـ وسائل الشيعه، ج 9، ص 337 ـ 336 «سوره بقره، آيه 193».