اجتماعي(همانند جنگ با متجاوزان و دفاع از حريم اسلام) حضور يافتند هرگز بدون اذن قبلي آن حضرت صحنه را ترك نميكنند: (إنّما المؤمنون الّذين امنوا بالله ورسوله وإذا كانوا معه علي أمر جامع لم يذهبوا حتي يستأذنوه إنّ الّذين يستأذنونك أُولئك الّذين يؤمنون بالله ورسوله فإذا استأذنوك لبعض شأنهم فأذنْ لمن شئت منهم واستغفر لهم الله إنّ الله غفور رحيم)[1]. و اين حكم الهي در همه اعصار تا قيامت جاري است.
3 ـ ارتباط مستمر مسلمانان با كعبه
انسانهاي معتقد به ديني جهاني و كتابي عالَمي و پيرو پيامبري همگاني و هميشگي، بايد داراي مركزي همگاني و ثابت و تغييرناپذير و محور تبادلنظر سراسري نيز باشند تا از دور و نزديك در كنار آن گردهمآيند و در آنجا مسائل علمي و عملي، خواه به عنوان توجيه پيروان و خواه به عنوان پاسخ به بيگانگان، طرح گردد و مشكلات سياسي و اجتماعي، داخلي و خارجي بازگو و حل شود و روابط فرهنگي و اخلاقي تحكيم شود، و نيز فوايد ديگري كه همه آنها را ميتوان از اطلاق آيه كريمه (ليشهدوا منافع لهم ويذكروا اسم الله في أيّام معلومات)[2] استفاده كرد.خداي سبحان كعبه معظمه و مسجدالحرام و حرم آن را به اين منظور اختصاص داد، تا همه مسلمانان جهان در همه سالها و ماهها و هفتهها و روزها و ساعتها و دقيقهها و... به مناسبتهاي مختلف در همه شئون زندگي خود با كعبه معظمه ارتباط برقرار كرده و به عنوان لزوم استقبال و يا رجحان روكردن به آن، در نمازها و نيازها و همچنين در ذَبْح و نحر حيوانها و نيز در تجهيز كارهاي بيمارِ مشرف به مرگ و همچنين بعد از مردن وي با آن رابطه برقرار كنند.[1] ـ سوره نور، آيه 62. [2] ـ سوره حج، آيه 28.