صهبای حج نسخه متنی

سيزدهم: مصونيت كعبه

هدف از تأسيس كعبه، توجه عبادت‏كنندگان الهي به سمت آن است و چون عبادت براي انسان ضروري است و اين سنّت ديرپاي الهي، قابل زوال نيست و همچنين حج همچون نماز از پايه‏هاي اصيل اسلامْ شناخته شده و يكي از بارزترين چهره‏هاي عبادي بشر است، بنابراين، حفظ كعبه از گزند تهاجم و پاسداري از آن، جزو برنامه‏هاي حتمي خداوند خواهد بود. از اين‏رو خداوند اصحاب فيل را كه قصد نابودي اصل كعبه را داشتند با اعجاز غيبي به هلاكت رساند و خوشه‏هاي سرسبز و خرم آنها را به كاه نيم خورده مبدل ساخت و نقشه ددمنشانه آن را در ضلالت قرار داد[1].

اگر در بعضي از ادوار تاريخ، كعبه مورد تهاجم و آسيب‏واقع شده، نكته‏اي دارد كه در تحليل پيوند بين كعبه و امامت و اهميّت مقام والاي امامت تبيين خواهد شد وگرنه هر ظالمي بخواهد به حريم كعبه تجاوز كند و آن را از بين ببرد يا از حج زائران جلوگيري كند و با آنان با ستمگري رفتاركند، پيش از آنكه به كار ننگين خود كامياب شود، گرفتار عذاب اليم خواهد شد.

در اين باره، قرآن كريم حتي تصميم اِعمال ظلم درباره حج و زيارت كعبه را گرچه به مرحله عمل هم نرسيده باشد، موجب انتقام الهي دانسته، مي‏فرمايد: هر كس با اراده ستمگري لباس اِلحاد را دربر كُنَد و بخواهد اين راه الهي را ببندد و مردم را از زيارت كعبه و عبادت آن منصرف كند او را عذاب دردناك مي‏چشانيم: (ومن يرد فيه بإلحادٍ بظلمٍ نذقه من عذابٍ أليم)[2]. در اين آيه شريفه از كعبه و مسجدالحرام به عنوان مركز قداست و حرمت كه اراده ستمگرانه در آن، مايه عذاب الهي خواهد بود ياد شده است.

[1] ـ سوره فيل، آيات 5 ـ 1.

[2] ـ سوره حج، آيه 25.