صهبای حج نسخه متنی

البته آيه شريفه (إن أول بيت وضع للناس... )، معناي مزبور را نفي نيز
نمي‏كند، زيرا قيودي همچون وصف، همانطور كه اطلاق ندارد مفهوم نيز ندارد، مگر اينكه جمله مشتمل بر وصف، در مقام تحديد باشد. در اين باره و در استفسار از آيه شريفه مزبور، از اميرالمؤمنين(عليه السلام) تصريح به اينكه قبل از بناي كعبه، خانه وجود داشته، نقل شده است[1].

حضرت ابراهيم آنگاه كه همسرش هاجر و فرزندش اسماعيل(سلام‏الله‏عليهم) را به سرزمين مكه آورد و در آن ساكن كرد، به خداوند عرض كرد: (ربّنا إنّي أسكنت من ذريّتي بوادٍ غير ذي زرعٍ عند بيتك المحرّم)[2]. هنگام توديع، هاجر به حضرت ابراهيم عرض كرد: ما را به كه مي‏سپاري؟ فرمود: به پروردگار اين بنا: (إلي ربّ هذه البنية)[3].

از جمله «عند بيتك المحرّم» برمي‏آيد كه قبل از ابراهيم(سلام‏الله‏عليه) نيز كعبه به عنوان بيت حرام اشتهار داشته و جايگاه آن مشخص بوده است، گرچه بر اثر حوادث گوناگونْ ساختمان آن بارها تخريب و آنگاه تجديد بنا شده است.

شايان ذكر اينكه، چون خداوند تدبير و ربوبيت كعبه را خود بر عهده گرفته است: (فليعبدوا ربّ هذا البيت)[4]، اصل كعبه هرگز بر اثر حوادث طبيعي يا قهري از بين نخواهد رفت، گرچه ممكن است سيل و حوادث همانند، بخشهايي از آن را ويران كند. از اين‏رو گرچه بر اثر حوادث سهمگين بارها به كعبه آسيب رسيد، ليكن هرگز جايگاه و نيز آيات آن، مانند حجرالأسود، مقام ابراهيم و... از بين نرفت و همچنان از گزند سوانح ناگوار مصون ماند.

زراره از امام باقر(عليه‏السلام) پرسيد: آيا شما حضرت حسين‏بن علي(عليه‏السلام) را ادراك كرده‏اي؟

[1] ـ بحار، ج 40، ص 158.

[2] ـ سوره ابراهيم، آيه 37.

[3] ـ بحار، ج 12، ص 116.

[4] ـ سوره قريش، آيه 3.