صهبای حج نسخه متنی

درباره راز نامگذاري اين مكان به «حطيم» وجوهي بيان شده، از جمله اينكه، حضرت ابراهيم(عليه السلام) براي تغذيه گوسفندان خود در آنجا كاه و علوفه خُرد مي‏كرد[1] (علوفه را حطيم و كاه را حطام مي‏گويند؛ زيرا محطوم، خرد شده و شكسته است). و ديگر آنكه امام صادق(عليه السلام) درباره راز نامگذاري آنجا به حطيم فرمود: زيرا مردم، بر اثر ازدحام يكديگر را در فشار قرار مي‏دهند: «لأن الناس يحطم بعضهم بعضا»[2].

بهترين مكان در اطراف كعبه، حطيم است. اين نكته به گونه‏اي غير مصرَّح در برخي احاديث آمده است، چنانكه امام باقر(عليه السلام) فرمود: اگر كسي‏ساليان دراز شب و روزش را در آنجا به عبادت بپردازد ولي ولايت اهل‏بيت(عليهم‏السلام) را نداشته باشد، عبادت او مقبول نيست:

«إن أفضل البقاع ما بين الركن الأسود والمقام وباب الكعبة وذاك حطيم إسماعيل ووالله لو أن عبداً صفّ قدميه في ذلك المكان وقام الليل مصلّيا حتي يجيئه النهار وصام النهار حتي يجيئه الليل ولم يعرف حقنا وحرمتنا أهل‏البيت لم يقبل الله منه شيئاً أبداً»[3].

همچنين در برخي احاديث كه درباره چگونگي ظهور امام زمان(ارواحنافداه) و فراخوان مردم به ياري آن حضرت نقل شده، «حطيم» جايگاه نزول و حضور جبرئيل(عليه السلام) در پيشگاه حضرت مهدي(عجّل‏الله تعالي فرجه الشريف) معرفي شده است. چنانكه امام صادق(عليه السلام) فرمود: آنگاه كه خداي سبحان به حضرت قائم(سلام‏الله‏عليه) اجازه خروج دهد...جبرئيل(عليه السلام) را نزد وي مي‏فرستد. جبرئيل بر حطيم فرود مي‏آيد... و مي‏گويد: من اولين بيعت‏كننده با شما هستم...:

[1] ـ بحار، ج 65، ص 86.

[2] ـ وسائل الشيعه، ج 3، ص 539.

[3] ـ همان، ج 1، ص 94.