صهبای حج نسخه متنی

3 ـ حفظ اصل مساوات و برابري فردي و نژادي:

مردم در اسلام يكسانند. عرب را بر عجم و عجم را بر عرب هيچ برتري نيست مگر به تقواي خدا: «النّاس في الإسلام سواء... لافُضّل عربي علي عجمي ولاعجمي علي عربيِّ إلاّ بتقوي الله»؛ يعني همه افراد دربرابر قانون اسلام مساوي و برابرند و همچنين همه اقوام و قبايل نيز در قبال اسلام يكسانند.

بنابراين، حج‏گزار در پي مساوات با مردم است و خود را بر ديگري برتر نمي‏بيند و قومش را بر قوم ديگر مقدم نمي‏شمارد و افراد و ملّتها را يكسان و برابر مي‏بيند.

4 ـ پالايش جامعه اسلامي از سنّتهاي جاهلي در مورد اموال و خونها و بغض و كينه‏ها؛ بدين صورت كه خونخواهيها و خونريزيهايي كه در جاهليت بر محور انتقام جابرانه و كينه‏توزيهاي خصمانه رايج بود، خاتمه داده شود و رباخواريهاي گذشته كه خون‏آشامي اقتصادي بود، پايان يافته تلقي گردد.

پيامبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم براي اهميّت تحريم ربا و تخطئه خون‏آشامي جاهلي آن، ضمن آنكه همه اسناد و مدارك بستانكاران ربوي را لغو و بي‏اثر دانست فرمود: اولين ربايي كه سند آن را زير پا مي‏گذارم و باطل بودن آن را اعلام مي‏كنم سند ربوي عمويم عباس بن عبدالمطلب است:

«كلُّ دمٍ كان في الجاهليّة موضوع تحت قدميَّ... وكلُّ رباً كان في الجاهليّة موضوع تحت قدميَّ وأوّل رباً أضعهُ ربا العبّاس‏بن عبدالمطلب».

بنابراين، سابقه بدرفتاري قومي، حج‏گزار را وانمي‏دارد كه در حقّ آنها دست به بدي بيالايد[1] و دنيادوستي او را بدانجا نمي‏كشد كه به خدا اعلان جنگ داده و بگويد: بيع نيز همچون رباست[2]؛

[1] ـ سوره مائده، آيه 8.

[2] ـ سوره بقره، آيه 275.