صهبای حج نسخه متنی

مهمان واقعي رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم ممكن نيست از شب‏زنده‏داري محروم بماند؛ زيرا پذيرايي پيامبر تهجّد است و آن حضرت مهمانان ويژه‏اش را به شب‏زنده‏داري دعوت مي‏كند. امّا تهجّد در شب با سَبح طويل روز كه خستگي مفرط آن مجال تهجّد را سلب كند، سازگار نيست.

رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم از مهمانان خود با اين سفره معنوي پذيرايي خواهد كرد و آنان را به نيل بدان مقام پسنديده رهنمون خواهد شد. چنين زائراني نه تنها مهمان كه وارثان رسول اكرمند و بهره و نصيب ورثه، برتر و افزونتر از حظّ مهمان است و او تا بدانجا مي‏رسد كه خداي سبحان و فرشتگان او بر وي همچون پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم درود و صلوات مي‏فرستد: (هو الّذي يصلّي عليكم وملائكته ليخرجكم من الظلمات إلي النور)[1].

بنابراين، محصول مهماني رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم، صلوات خدا و ملائكه او بر زائران وارسته است. نتيجه اين درود و تحيت الهي، نوراني‏شدن آنان است، و انسان نوراني به طبيعت تيره و امور بي‏ارزش مادي چشم نمي‏دوزد؛ زيرا همه مسائل رفاهي كه در طول سفر حج يا عمره نصيب زائران مي‏شود، چندين برابر آن همواره نصيب متكاثراني است كه هنگام گذر از كنار قصر طولاني آنها سايه آن به آساني تمام نمي‏شود؛ از اين‏رو اميرالمؤمنين امام علي(عليه السلام) درباره بي‏ارزشي زينتها و بهره‏منديهاي دنيايي فرمود: در زندگي رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم اموري است كه شما را از بدي و عيوب دنيا آگاه مي‏سازد. از آن جمله اينكه او و نزديكانش در آن گرسنه بودند، و با اينكه جايگاهي رفيع در پيشگاه خداوند داشت زينتهاي دنيا را از او دريغ داشت. بنابراين، بايد انديشه كرد و ديد كه آيا خداوند با اين كار پيامبرش را گرامي داشته يا به او اهانت كرده است؟

[1] ـ سوره احزاب، آيه 43.